Niech będą pochwalone drogi na koniec świata! Ucinające się nagle, jakby ktoś postanowił, że dalej już się jechać nie powinno.

Być może właśnie tak wygląda kraj po długiej wojnie. Kraj, który w końcu może pozwolić sobie na głębszy, spokojny oddech.

Trzy lata temu wymyśliliśmy, że zanim zdziadziejemy – zabiorą nas kredyty, koty, psy, dzieci, zapalenia wątrób, dziury w zębach, zanim świat pogrąży się w wojnie, a nam już się nie będzie chciało – pojedziemy sobie, bo szkoda życie przesiedzieć na dupsku, ukrywając się z browarkiem w krzakach przed policją.